Naturalna aspiryna. Poznaj nieznane właściwości kory wierzby

Kora wierzby jest mało znanym środkiem, który ma mocne właściwości przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne i antybakteryjne. Dzięki zawartości salicyny kora wierzby nazywana jest 'roślinną aspiryną’. Co jeszcze kryje w sobie kora wierzby, kto może ją stosować oraz jak prawidłowo przyrządzić z niej napar? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie poniżej.

Już nasi dziadkowie doskonali wiedzieli o tym, że wierzba ma ważne znaczenie dla naszego zdrowia. W dawnych czasach najczęściej sięgano po sok z liści wierzby białej, znacznie rzadziej z wierzby purpurowej. Dziś już wiadomo, że najwięcej pozytywnych właściwości kryje w sobie kora wierzby. To właśnie w niej znajdują się glikozydy fenolowe: salicyna i salikortyna, które mają podobne działanie do syntetycznego kwasu acetylosalicylowego wykorzystywanego w lekach.

Kora wierzby białej- właściwości

Glikozydy fenolowe zawarte w korze wierzby uwalniają w jelitach alkohol salicylowy, z którego tworzy się kwas salicylowy. Sole kwasu salicylowego wykazują pozytywny wpływ na nasz organizm. Działają przeciwzapalnie, antybakteryjnie, obniżają temperaturę i łagodzą objawy bólowe. Dlatego też korę wierzby najczęściej wykorzystuje się w przypadku leczenia: bóli reumatycznych czy stanów zapalnych jelit (w tym m.in. biegunki). Dodatkowo w korze wierzby znajdziemy m.in.: garbniki, kwas elagowy, katechiny, flawonoidy, antyoksydanty i sole mineralne. To właśnie te składniki łagodzą objawy tj. katar, kaszel, gorączka, a także stymulują wydzielanie żółci i działają uspokajająco.

Jak przygotować napar z kory wierzby?

Aby skorzystać z właściwości kory wierzby, należy ususzoną i rozdrobnioną korę zalać szklanką wody, doprowadzić do wrzenia i gotować ok. 5 minut. Po tym czasie napar trzeba schłodzić i po ok. 15 minutach przecedzić. Tak przygotowany napór najlepiej pić trzy razy dziennie lub stosować w formie okładów na bolące partie ciała.

Kiedy zbierać korę wierzby?

Korę wierzby powinno się zbierać wczesną wiosną, zanim pojawią się na niej bazie. To właśnie wtedy w drzewie jest najwięcej prozdrowotnych soków. Podczas zbierania należy wybierać młode gałązki, które następnie należy okorować za pomocą noża. Tak przygotowaną korę trzeba dokładnie wysuszyć i przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku.

Kora wierzby – przeciwwskazania

Jak to zwykle bywa, wyciąg z kory wierzby nie jest dla każdego. Nie mogą go stosować osoby nadwrażliwe na salicylany, przeciwzapalne leki niesteroidowe, czy osoby borykające się z problemami z krzepliwością krwi. Na korę wierzby należy uważać w przypadku dzieci, a także osób cierpiących na astmę oskrzelową, choroby nerek, wątroby, wrzody żołądka i dwunastnicy. Ważne, żeby pamiętać o tym, że mimo iż w medycynie naturalnej kora wierzby nazywana jest „roślinną aspiryną” to nie jest to lek i nie można tylko na niej opierać swojego leczenia.